Oogsttijd bij Domaine de l’Amaurigue

Domaine de l’Amaurigue – het wijnhuis

De herfst nadert en dan weet je dat het tijd is om te oogsten! In de Europese wijnlanden is September de maand waarin de druivenoogst volop plaatsvind. Ook is het oogsttijd bij Domaine de l’Amaurigue. De “vendange” is voor ieder wijnhuis het hoogtepunt van het jaar. Zeker voor wijnmaker Jean-Marie Quef is dit het moment waar hij met zijn team het hele jaar naartoe werkt.

Jean-Marie is geboren en getogen op het wijngoed van het bekende Chateau Miraval. Hij weet dus bijzonder goed hoe de ultieme Côtes de Provence rosé in elkaar moet zitten. De manier waarop hij tijdens de oogst alles monitort en beheert is bewonderenswaardig. Een scheikundige is jaloers op de kennis die hij bezit en dus vinden wij het helemaal niet gek dat juist hij de wijnen maakt bij Domaine de l’Amaurigue.

Het zijn namelijk Dick en Eugénie de Groot die eind jaren 90 in Le Luc op het stuk land met boerderij stuitte. Hun wens om een eigen wijndomein te bezitten kwam hiermee in vervulling en dan is het doel natuurlijk ook het maken van een top rosé. Met 50 hectare aan wijngaard produceren ze nu meerdere wijnen. Dochter Fleur is het boegbeeld en met haar oneindige enthousiasme is Domaine de l’Amaurigue bezig met een opmars om alle rosé harten wereldwijd te veroveren.

De wijnen

Hoewel Provence natuurlijk rosé wijnen ademt, wil dat niet zeggen dat er geen andere wijnen worden gemaakt. Druivenras Rolle staat aangeplant waarvan Fleur de l’Amaurigue Blanc wordt gemaakt. Daarnaast zorgen Cabernet Sauvignon en Syrah voor de Fleur de l’Amaurigue Rouge welke perfect afgestemd is op de Provençaalse keuken. In zijn totaliteit worden er ieder jaar 350.000 flessen wijn gemaakt waarvan rosé uiteraard het grootste aandeel heeft.

Prinselijk Proeven is ambassadeur van de Fleur de l’ Amaurigue wijnen en de Le Grand, gemaakt van de oudste wijnstokken op het domaine.

Oogsten

Tijdens de oogst van 2023 hebben we zelf een kijkje in de keuken mogen nemen. Wie denkt dat we overdag in de Provençaalse zon op ons gemakje hebben geoogst heeft het mis, oogsten gebeurd namelijk ‘s nachts. De wekker ging dus vroeg! Gelukkig was dit het allemaal waard. Waarom oogsten in de nacht vraag je jezelf misschien af? Dit heeft alles te maken met de temperaturen en het feit dat het lekker donker is. Oxidatie is namelijk de grootste vijand van een wijnmaker en door ‘s nachts te oogsten is dat risico het minst.

Met de handjes oogsten diep in de nacht is geen goed idee, die snoeischaren zijn vlijmscherp en je mist zo een topje van je vinger. Daarbij moet alles snel gebeuren zodat de pas geoogste druiven heel snel naar de pers kunnen. Daarom vind de oogst machinaal plaats met een fantastische machine. Dit druivenmonster rijdt over de ranken heen en schud de ranken met enige kracht heen en weer. De losgekomen druiven vinden hun weg naar 2 grote bakken die bovenop de oogstmachine zijn bevestigd.   Die bakken zijn na ongeveer twee rijen ranken vol en worden geleegd in een grote RVS aanhanger die op zijn beurt snel naar de pers rijdt.

Tegen de oxidatie gebruiken ze nog een klein trucje. Voordat de aanhanger wegrijdt voegen ze nog een schepje dry ice toe aan de druiven. Zodra dit “koolzuur in vaste vorm” in aanraking komt met de buitenlucht vormt het een koude deken over de druiven waardoor zuurstof wederom geen kans heeft.

Grote bedrijvigheid dus zo midden in de nacht en ondanks de grote van de oogstmachine gebeurd het met grote precisie.

Een verticaal proces

De aanhanger bereikt de pers en begeleid de druiven met een grote schroef de aanhanger uit. Na die korte reis zijn druif en blad van elkaar gescheiden. De druif rolt verder door en de takjes en blaadjes belanden op een grote hoop. Wat opvalt is dat de weg van het lossen van de druiven richting de pers op verticale wijze, trapsgewijs gebeurd. Werken met de zwaartekracht zorgt ervoor dat de druiven maar een hele korte weg hoeven af te leggen naar de pers, vrijwel intact blijven en wederom oxidatie geen kans krijgt.

Voor een rosé is het ook van het grootste belang dat het vlees zo kort mogelijk in contact staat met de schil het is namelijk de schil die de kleur afgeeft en bij Domaine de L’Amaurigue willen ze natuurlijk een zalmroze lichte kleur. Het kenmerk van de Côtes de Provence rosé!

De druiven rollen binnen no time de pers in en na het toevoegen van een schepje dry ice kan het persen beginnen. Doordat het dry ice verdampt komt er een rookgordijn onder de pers vandaan. Dat effect maakt deze show echt af! We zien meteen het sap de pers uitlopen. In het begin heeft het sap de kleur van witte wijn maar naarmate de tijd vordert krijgt het steeds meer de kleur van rosé.

Naar de Cave

Het vers geperste sap vindt door middel van grote slangen de weg naar grote RVS tanks in de cave, oftewel wijnmakerij. Hier wordt het sap gekoeld opgeslagen zodat het resterende bezinksel kan zakken. Na een aantal dagen word het bijna heldere sap in betonnen tanks overgeheveld voor de grote magische truc, de vergisting. Jean-Marie mengt eerst het gist met water om het te activeren. Hierna voegt hij er steeds meer druivensap aan toe zodat er een kuip vol geactiveerd gist ontstaat. Dat gaat bij de rest van het nu nog druivensap zodat het getransformeerd kan worden in wijn. We mochten boven een aantal tanks kijken hoe dat vergisten er live uit ziet. Het leek wel een feestje! Een dansende laag schuim en belletjes liggen bovenop het sap en zijn hard aan het werk van druivensap, wijn te maken.

Smaken en geuren ontdekken uit één druifsoort

Bijzonder is dat we rechtstreeks uit de betonnen tanks het sap van verschillende fermentatie momenten hebben mogen proeven. Het sap wat net was begonnen aan het fermentatieproces, sap wat al een aantal dagen bezig was en sap wat inmiddels zo’n 8 a 9% alcohol bezat. Ieder glas had weer een eigen identieke geur en smaak. Van zoete kersensnoepjes tot banaan en rozenbottel, het verbaast ons nog steeds hoeveel smaak en geur intonaties je kunt ontdekken uit sap van slechts één druifsoort.

Dan is er nog het bezinksel dat is overgebleven. Hier zit de allermeeste smaak in maar is nog vermengt met restjes grond en klarings middel, een poeder van vermalen bonen dat de grote deeltjes bindt in de wijn. Dit bezinksel wordt door een groot filter met meerdere compartimenten gepompt. Wat hier aan gefilterd sap uitkomt zit inderdaad vol smaak en is bijzonder helder van kleur. Dit sap beland ook in een aparte betonnen tank om uiteindelijk mee geassembleerd te worden met de rosé.

Meer dan wachten waard

Na al deze werkzaamheden en reuring op de wijngaard komt er een tijd dat er niets anders op zit dan te wachten. De witte en rode wijn worden overgeheveld naar Frans eiken vaten voor rijping en de malolactische vergisting. De rosé wijn blijft opgeslagen in RVS tanks tot het moment van assembleren (vermengen van de verschillende wijnen) is aangebroken. Bij dit moment gaat Jean-Marie met Fleur en het team de juiste verhoudingen zoeken voor de nieuwe jaargang. Dat betekend letterlijk en figuurlijk millimeterwerk maar zodra dit is gelukt kan het grotere assembleren beginnen.

Fleur de L’Amaurigue c’est unique!

Ja dat kunnen we echt zeggen. Er zijn namelijk weinig wijnhuizen in de Provence die hun rosé maken enkel en alleen van eigen druiven. “Klein maar fijn” is een uitdrukking die hier echt op gaat. Rosé houdt steeds meer verband met lifestyle en daarbij zijn merken voor de consument heel belangrijk geworden. Door klein te blijven en bewust naar de allerbeste kwaliteit te streven zal Domaine de l’Amaurigue niet afhankelijk zijn van sap van buitenaf. De grootste en bekendste huizen verkopen namelijk jaarlijks miljoenen flessen en daar hebben ze sap voor nodig. Het is weliswaar de beste kwaliteit sap dat op de markt wordt aangeboden maar het is nog steeds niet echt van henzelf.

Het idee dat wij toch een klein beetje hebben meegeholpen aan de nieuwe oogst is fantastisch. We kunnen dan ook niet wachten tot wij hier de eerste flessen van in het bezit krijgen. Tot die tijd teren we op de vele mooie herinneringen die we gemaakt hebben.